Kan clubbing (dansen in een club) gezien worden als een micro-omgeving, waar je kan uitvinden hoe (dans) gedrag iets verteld over de cultuur en het sociaal politieke klimaat waar deze mensen zich in begeven?

Kunstenaar Bogomir Doringer (Servië, 1983) is in 2014 begonnen met zijn langlopende project ‘I dance alone’. In dit project filmt en documenteert hij dansvloeren uit verschillende landen (van bovenaf), met als doel zicht te krijgen op variaties in gezamenlijke en individuele choreografieën (dansbewegingen). Op het eerste gezicht lijken de dansende mensen een hoop vlijtige mieren, die over een stuk droge aarde in het bos krioelen. Dan zie je opeens dat het mensen zijn. Een dansvloer vol bezwete, bewegende, waarschijnlijk ook beschonken mensen.

Doringer vraagt zich af of er verschillen zijn in bewegingspatronen tussen mensen uit verschillende landen, culturen en economische situaties.⁣ Wat zeggen de bewegingen van het individu en die van de groep over de cultuur, het onderlinge gedrag en wellicht de gezondheid van de dansers? Zijn er patronen te ontdekken in de bewegingen en verschillen die per land?

Doringer onderzoekt en analyseert het fenomeen clubbing vanuit verschillende disciplines, namelijk kunst (dans), biologie (het lichaam)  en sociologie (menselijk gedrag). Deze interdisciplinaire aanpak leidt tot verrassende uitkomsten.

 

Website kunstenaar:

www.bogomirdoringer.info/i-dance-alone

 

Kritische vragen:

• Noem een voorbeeld van typisch (Nederlands) cultureel bepaald gedrag.
• Denk je dat er verschillend gedanst wordt in verschillende clubs wereldwijd? Waar komt dat door?
• Kun je een voorbeeld noemen van een gedragspatroon?

 

Opdracht suggestie: 

Maak een werk waarbij je specifiek gedrag gaat onderzoeken en verbeelden

 

Verdiepingsstof:

http://davidmccandless.com/ https://www.youtube.com/watch?v=liE2ptxtRjo https://www.youtube.com/watch?v=HF7U7ZhYhrI